De kankerbehandeling start weldra

Als jij – of je kind – een kankerbehandeling moet ondergaan en je maakt je zorgen over de gevolgen daarvan voor je vruchtbaarheid of die van je kind, praat dan in eerste instantie met je oncoloog. Die kent de schadelijke effecten van de voorgeschreven behandeling en kan mogelijk een prognose geven over de impact ervan op de vruchtbaarheid.
Tegelijk neem je best meteen contact op met het team Oncofertiliteit van UZ Brussel. Wij kunnen je alle informatie geven over de mogelijkheden om je vruchtbaarheid of die van je kind te vrijwaren.
Bij kanker moet doorgaans snel met de behandeling gestart worden. Er is dus weinig tijd – soms één tot twee weken, soms maar enkele dagen – om een fertiliteitsbewarende behandeling uit te voeren.
Snel ageren is dus de boodschap: contact.

Zoals gezegd in “Kanker en uw vruchtbaarheid” hangt (on)vruchtbaarheid bij meisjes en vrouwen nauw samen met het (nog) beschikbare aantal eicellen. Die zitten in kleine vochtblaasjes (follikels) opgeslagen in beide eierstokken.
Helaas heeft bijna elke kankertherapie – zowel chemo- als radiotherapie – een negatieve impact op die voorraad follikels. Gelukkig heb je als vrouw toch enkele opties om voor het begin van de behandeling te proberen je vruchtbaarheid te vrijwaren.

Vrouwen die (nog) geen partner hebben en voor een kankerbehandeling staan, kunnen ervoor opteren om onbevruchte eicellen te laten 'inbanken'. Dat wil zeggen dat ze worden ingevroren en bewaard.

Dankzij de ontwikkeling van een (snelle) vriestechniek die vitrificatie heet, is het mogelijk geworden om rijpe eicellen in te vriezen met een hoge kans op overleving na dooi. Ter informatie: eierstokweefsel wordt meestal ingevroren via een methode van trage invriezing.
   
Er zijn drie technieken om eicellen in te banken:
  1. ze laten uitrijpen in het lichaam, vervolgens oppikken en invriezen (stimulatie en eicelpunctie),
  2. ze in hun onrijpe stadium uit het lichaam halen, daarna in het laboratorium laten uitrijpen en invriezen (in-vitromaturatie - IVM),
  3. ze invriezen in het eierstokweefsel dat we chirurgisch hebben verwijderd (ovariëctomie).
Lees a.u.b. ook de informatie over de wettelijke bewaartermijn van gameten. Zeker bij vriesbewaring in het kader van een kankerbehandeling is die informatie cruciaal.

1. Stimulatie van de eierstokken en pick-up van eicellen  

Als de omstandigheden het toelaten kan je overwegen om rijpe eicellen, bekomen na hormonale stimulatie, te laten inbanken voor je met de kankerbehandeling start. Dat wil zeggen:
  • het type kanker dat je hebt laat toe dat je de behandeling ervan enkele weken tot een maand uitstelt, en
  • een hormonale stimulatiekuur niet tegen-aangewezen is.
De beslissing hierover kan je uiteraard alleen nemen in overleg met je oncoloog en de fertiliteitsspecialist van het CRG.

Een hormonale stimulatiekuur heeft tot doel verschillende eicellen te laten rijpen binnen één cyclus. Op een precies getimed ogenblik worden de eicellen verzameld tijdens de eicel-pickup, waarna ze kunnen worden ingebankt.
De behandeling verloopt op dezelfde manier als in een ‘gewone’ vruchtbaarheidsbehandeling. Lees daarom IVF/ICSI – De behandeling stap voor stap, van stimulatiekuur tot eicelpick-up, en de eicelbank.

Top

2. In-vitromaturatie van eicellen (IVM)  

Soms is een stimulatiekuur met pick-up van rijpe eicellen omwille van de tijdsdruk niet mogelijk. 
In dat geval kunnen we nog vóór de start van de kankerbehandeling onrijpe eicellen verzamelen, gevolgd door in-vitromaturatie (IVM).

Voor in-vitromaturatie doen we een ovariële punctie met een uiterst beperkte hormonale stimulatie (zie hierna voor de techniek). Op die manier verzamelen we onrijpe eicellen en laten die daarna in het laboratorium rijpen in een specifiek daarvoor ontwikkeld medium.

IVM is een patiëntvriendelijke techniek, die slechts een korte behandelingsduur vraagt. Daarom wordt hij steeds vaker toegepast in een behandeling met het oog op vruchtbaarheidsbewaring.
Vooreerst is het een goed alternatief als een eicelpick-up met hormonale stimulatie door tijdsgebrek niet mogelijk is. Bovendien, als er een groot risico bestaat op uitzaaiing van kankercellen naar de eierstok, is de vriesbewaring van eicellen na IVM een veiliger techniek dan het inbanken van ovarieel weefsel.
Het nadeel is evenwel dat er na IVM minder rijpe eicellen beschikbaar zijn dan na stimulatie van de eierstokken.

  • IVM na een ovariële punctie (eicelpunctie)
Of een eicelpunctie in jouw geval nuttig en mogelijk is, hangt onder meer af van de vraag of je eierstokken voldoende follikels bevatten. Er bestaan geen richtlijnen over het minimumaantal: de CRG-arts zal dit evalueren.

Zoals gezegd hoef je voor een IVM-behandeling geen of slechts een lichte hormonale stimulatie van de eierstokken te ondergaan. Meestal kunnen we de eicellen reeds enkele dagen na de echografische evaluatie verzamelen.
Let wel: IVM is niet aangewezen in de periode rond de eisprong.

De ingreep verloopt onder echografische controle en onder lokale verdoving. Als je dat wil, kan het ook onder narcose.
Lang vaginale weg prikken we de follikels aan en zuigen ze op.
De eicellen die we zo verzamelen, laten we 24 tot 48 uur uur rijpen in het laboratorium, in een speciaal daarvoor ontwikkeld medium. De uitgerijpte eicellen kunnen daarna worden ingevroren en bewaard.
Een andere mogelijkheid is dat we ze meteen bevruchten met het sperma van je partner. Dat doen we via ICSI (injectie van één zaadcel in elke eicel) omdat die techniek de beste garantie biedt op de ontwikkeling van embryo’s. Vervolgens worden de ontstane embryo’s ingevroren en bewaard.

Lees a.u.b. ook de informatie over de wettelijke bewaartermijn van gameten en embryo’s. Zeker bij vriesbewaring in het kader van een kankerbehandeling is die informatie cruciaal.

  • IVM in combinatie met ovariëctomie en het inbanken van ovariumweefsel
Ook als je in overleg met het team Oncofertiliteit beslist hebt om één eierstok heelkundig te laten wegnemen en het eierstokweefsel te laten inbanken, is het mogelijk om in de laboratoriumfase een aantal onrijpe eicellen te verzamelen voor IVM.
Met andere woorden: er wordt niet alleen eierstokweefsel ingevroren dat follikels met onrijpe eicellen bevat, er worden ook een aantal eicellen uitgerijpt zoals hiervoor beschreven en vervolgens ingevroren of bevrucht.

Top

3. Eenzijdige ovariëctomie – de ingreep 

Eierstokken zijn enkele centimeters groot en gemakkelijk bereikbaar via een kijkoperatie (laparoscopie). Langs die weg kunnen we één eierstok zonder veel risico op complicaties wegnemen.
Om de eierstokken via de kijkbuis te kunnen zien, vult de chirurg de buik eerst met lucht. Vandaar dat een operatieve laparoscopie gepaard gaat met drie kleine insneden (< tussen 5 mm en 2 cm) in de buikwand: één voor de luchtinbreng en het kijktoestel en twee voor de werkinstrumenten.

De ingreep verloopt onder algemene verdoving en vereist een (dag)opname in het ziekenhuis. In de zes uur eraan voorafgaand mag je (dochter) niet meer eten of drinken (ook niet roken!). De hele ingreep, tot en met het dichtmaken van de sneetjes, duurt ongeveer veertig minuten.
Gewoonlijk mag je al na zes uur opnieuw eten. Wel vragen we dat je de eerste twaalf uur het bed houdt, omdat de verdoving je wat heeft verzwakt. De ingeblazen lucht veroorzaakt soms gedurende één à twee dagen een ongemakkelijk gevoel in de buik. De sneetjes van de ingreep zijn na één week dichtgegroeid, zodat we de hechtingen na zeven dagen kunnen weghalen.

Bij de ingreep hoort een ‘geïnformeerde toestemming’ met uitleg over de procedure en over de wetenschappelijke stand van zaken. In dat contract geef je toestemming voor de ingreep en leg je vast wat er met het ingevroren materiaal moet gebeuren na afloop van de bewaartermijn.
De kosten voor de ingreep worden gedekt door de Belgische mutualiteit, uiteraard voor zover je aan de aansluitingsvoorwaarden voldoet.

Top

De vriesbewaring van ovariumweefsel  

Van de eierstok die weggenomen wordt, banken we weefselfragmenten in van de schors (de buitenkant), waarin zich (onrijpe) eicellen bevinden.
De eicellen kunnen onbeperkt bewaard worden bij een vriestemperatuur van –196°C. Op die temperatuur worden alle biologische processen stopgezet en kan geen veroudering optreden.

Niettemin is er een wettelijk bepaalde maximale bewaartermijn : klik a.u.b. op de link en lees de informatie daarover. Zeker bij vriesbewaring in het kader van een kankerbehandeling is die informatie cruciaal.

In Wat bij kinderwens? Ovariumtransplantatie bespreken we de manier(en) waarop we later het ingebankte weefsel met eicellen kunnen aanwenden om te proberen je vruchtbaarheid te herstellen.
Hoopgevend is dat intussen meer dan dertig kinderen geboren zijn via geassisteerde bevruchting met gebruik van gedooid ovarieel weefsel.
Tegelijk moeten we benadrukken dat we geen garanties kunnen geven over zwangerschap of de geboorte van een kind. We kunnen niet verzekeren dat het inbanken van je ovariële weefsel zal leiden tot een succesvolle transplantatie, en evenmin dat een geslaagde transplantatie zal leiden tot de heropstart van de eicelrijping. We hebben het nog altijd over een experimentele techniek.
Daarom wordt ovariëctomie en het inbanken van ovariumweefsel best alleen overwogen als het risico op verlies van de vruchtbaarheid door de kankerbehandeling erg hoog is. De beslissing daarover (voor jezelf of voor je adolescente dochter) kan je pas nemen na consultatie van en in overleg met de oncoloog, de radiotherapeut en de gynaecoloog.

Top
Als je een heteroseksuele relatie hebt en jij en je partner hebben een kinderwens, dan kan je overwegen om vóór de start van je kankerbehandeling een vruchtbaarheidsbehandeling te ondergaan tot en met de ontwikkeling van de embryo’s. Zie daarvoor IVF/ICSI – Stap voor stap, van ‘de stimulatiekuur’ tot en met ‘In het laboratorium’.

Kort gezegd: je doorloopt de stimulatiekuur om rijpe eicellen te laten oppikken bij een eicelpick-up, waarna die in het laboratorium bevrucht worden met het zaad van je partner. De embryo's die hieruit ontstaan kunnen worden ingebankt.
Nadat je genezen bent van de kanker, kan je het tweede deel van de vruchtbaarheidsbehandeling doorlopen: de terugplaatsing van één (of twee) gedooide embryo(’s) in je baarmoeder die daar hormonaal op voorbereid werd. Zie opnieuw IVF/ICSI – Stap voor stap, de terugplaatsing van gedooide embryo’s.

Natuurlijk is deze optie alleen valabel als je kankerbehandeling twee tot vier weken uitgesteld kan worden en als de stimulatie van de eierstokken niet leidt tot verdere groei of uitzaaiingen van het kankergezwel.

Let wel! De maximale bewaartermijn voor embryo’s bedraagt vijf jaar. Om medische redenen – en op aanvraag! – kan die termijn evenwel verlengd worden.
Bij bestraling van het kleine bekken is het schadelijke effect op alle organen in die regio zeer direct. Daarom kan het een optie zijn om voor de start van een radiotherapie de eierstokken (tijdelijk) ‘op te hangen’ naar een hoger gelegen plaats in de buikholte, bv. onder de lever. Dat noemen we transpositie van de ovaria.
Het doel is om ze buiten het bestralingsveld te brengen én ze mogelijk beter af te schermen tegen de straling door de naburige weefsels. De ingreep wordt ook wel ‘ovariopexie’ genoemd en verloopt meestal via een kijkoperatie (laparoscopie).
In de meeste gevallen blijven de eierstokken hormonaal functioneren en kunnen er later desgewenst eicellen uit opgepikt worden voor een IVF/ICSI-procedure.
Helaas is een transpositie van de ovaria niet gegarandeerd effectief: het is nog altijd mogelijk dat de follikelvoorraad aangetast wordt door zijdelingse bestraling. Ook is het behoud van de werkzaamheid van de eierstokken afhankelijk van je leeftijd en van de uitgebreidheid en dosis van de bestraling.
Om je kans op de geboorte van een kind na de genezing van kanker te verhogen, wordt voor jou/jullie een behandeling op maat uitgestippeld. Veelal gaat het om een combinatie van bovenstaande technieken. Daarbij wegen we verschillende factoren tegen elkaar af, zoals je leeftijd, je ovariële reserve, het type tumor en de toxiciteit van de kankerbehandeling. In overleg met jou/jullie komen we als multidisciplinair team tot een voorstel van behandeling die de start noch de efficiëntie van je kankerbehandeling in het gedrang brengt, maar die je vruchtbaarheid toch maximaal beschermt. 

Eicellen gezocht
voor wetenschappelijk onderzoek

Ben je een gezonde vrouw tussen 18 en 37 jaar?
Dan kan jij ons misschien helpen.